Onze oudste twee kregen hun eerste mobieltje toen zij naar de middelbare school gingen zodat zij konden bellen als ze bijvoorbeeld een lekke band hadden of na school met vriendinnen meegingen.

De jongste kreeg zijn telefoon halverwege groep acht omdat toen al bijna al zijn klasgenootjes een mobieltje hadden. 

Eigenlijk vind ik de overgang van basisschool naar middelbare school een heel mooi moment maar vanuit sociaal aspect is dat tegenwoordig helaas vaak niet haalbaar meer.

Ze hebben alle drie, net als mijn vrouw, een prepaid van T-Mobile gehad en doordat we allemaal in een T-Mobile samen groep zaten konden we onderling gratis bellen.

Mijn zoontje (bijna 9) heeft nu 2 jaar een GPS horloge met (video)bel functie dit bevalt ons en hem ook goed.

Als er wat is kan hij ons bellen of wij hem en we kunnen zien waar hij is.

Verder denken wij eraan ook rond middelbare school hem een telefoon te geven en bij te zetten in onze belbundel bij KPN dan heeft hij vrij bellen en ik kan me MB’s met hem delen wat ik nu al met me vrouw doe mag 50 Gb per maand delen dus dat komt wel goed.

Hij vraagt er af en toen wel om of hij ook telefoon mag omdat sommige in zijn klas (groep 5) al met telefoon lopen.

Onze kinderen kregen een mobiel (prepaid) toen zij naar de middelbare school gingen. Vanaf dat moment moesten zij wel (bij vervanging) zelf hun mobieltjes betalen. Op gegeven moment kpn-abo's genomen waarmee we family-voordeel hadden. Later (of zat dat al bij family?) konden we mb's delen. Nu sluiten ze zelfstandig hun abo's af, dus dat mb's delen is afgelopen. 

Toen ik meer dan 25 jaar geleden veel onderweg was en wel bereikbaar moest zijn, had ik een semafoon/buzzer. Op een gegeven moment heb ik toen de Kermit/Greenhopper overwogen, maar toch niet gekocht. Ongeveer 25 jaar geleden heb ik mijn eerste gsm gekocht. Daarmee kon ik alleen bellen/sms’en. Via de Nokia 3310, later een telefoon met wap, de afgelopen jaren smartphones.

Afspraken die wij hadden: onder het eten geen telefoon. En als wij samen tv zaten te kijken ook geen telefoon.

Voor de pc hadden wij afspraken over “computertijd”. 

Het controleren van gebruik en van surfgedrag (ook op pc) hebben wij nooit gedaan. We hebben hen wel meegegeven dat wij ervanuit gingen dat ze pc en mobiel verstandig gebruiken. En dat we alleen in het uiterste geval gingen controleren. Dit hebben we nooit hoeven doen.

Ik groeide op zonder telefoon. Mijn eerste GSM was een krijgertje van toen nog de Postbank. Student blauw past bij jou was de kreet haha. Zo’n blauwe. Ik denk dat ik 18 was. Ik dacht dat je kon internetten via GPRS en het was voornamelijk om geld te kunnen overboeken. Voor die tijd belde je nog met je vriendjes via de huistelefoon. Zo’n beige met een bel en later met moderne toetsen in plaats van kiesschijf En nee, je was niet altijd bereikbaar 

In de huidige maatschappij is een mobiel nagenoeg onmisbaar. Iedereen staat continue aan. Tja. Ik denk dat het hoort bij de opvoeding hoe je er mee moet omgaan. Het juiste moment is als je het gevoel hebt dat een kind er verstandig mee kan omgaan denk ik. En dat is niet leeftijd gebonden. Je kunt ze toch niet altijd in de gaten houden. Je kunt ze wel de voordelen laten zien en ook praten over de nadelen en gevaren.

Voor mijn gevoel is dat op de leeftijd dat kinderen naar de middelbare school gaan. Maar ja, die groepsdruk. Ga er maar aan staan tegenwoordig. Ik ben dan ook van mening dat mobiele telefoons vanuit de basisschool gewoon niet mogen worden toegestaan. Vanaf het schoolhek gelden de regels van school. En in de pauze lekker samen voetballen of iets dergelijks.

Edit: het was een prepaid van Telfort. Toen werden de studentjes nog in bescherming genomen 
Ik weet nog dat in die tijd mensen als de dood waren voor hoge rekeningen. Toen waren er nog geen bundels, laat staan unlimited 

De computertijd was bij mij beperkt door de hoeveelheid tikken. Haha, toen liep de telefoonrekening vanzelf op en ontstond er vanzelf een kostengedreven discussie. Tegenwoordig is de discussie lastiger besef ik.

Ik groeide op zonder telefoon. Mijn eerste GSM was een krijgertje van toen nog de Postbank. Student blauw past bij jou was de kreet haha. Zo’n blauwe. Ik denk dat ik 18 was. Ik dacht dat je kon internetten via GPRS en het was voornamelijk om geld te kunnen overboeken. Voor die tijd belde je nog met je vriendjes via de huistelefoon. Zo’n beige met een bel en later met moderne toetsen in plaats van kiesschijf En nee, je was niet altijd bereikbaar 

 

@Roy74 dat mobieltje heb ik ook nog gehad, maar dan in het geel!

Maar… dit was me eerste mobieltje:

Inderdaad @Dennis Schreve ze waren er ook in het geel 

Die gele stond erg mooi bij de gele sport Walkman van Sony. De Postbank deelde toen serieus dit soort telefoons uit. Ik heb nog steeds hetzelfde nummer overigens maar nu bij KPN 

Ik kan gelukkig nog aan mijn ouders vragen hoe ze er toen over dachten, die telefoons.

Maar… dit was me eerste mobieltje:

 

Dat is een NMT toch? Mijn pa kon toen bij KPN zo’n ding tweedehands aanschaffen. Mijn oudere broer was de gelukkige. De batterij kon je er zo vanaf schuiven aan de achterkant.

Misschien is dat wat voor de dochter van @Shyrin_. Onverwoestbaar en je kan er alleen mee bellen 

U vraagt wij draaien @Dennis Schreve

Het leuke is dat we er ook heel blij mee waren. Kick-ass Ericsson. En onverwoestbaar, dat ding deed het nog als je er een atoombom op liet vallen.

Toen onze dochter in groep zeven zat, had bijna de hele klas een Nintendo Gameboy. Daarmee communiceerden ze ook met elkaar. Maar wij vonden dat toen nog geen goed idee.  

Onze kinderen kregen een mobieltje toen ze naar de middelbare school gingen. Dat was geen iPhone, maar een goedkoop model waar je alleen mee kon bellen en sms-en. Überhaupt was er toen nog geen Smartphone op de markt.

Toen onze jongste in de bovenbouw zat, kwamen de smartphones langzamerhand wel in de winkels te liggen, maar die telefoons waren heel duur. Hij kreeg toen naast zijn mobiel een iPodtouch, dat was best ideaal want daarmee maak je geen extra kosten. En op school kon hij een app gebruiken voor het rooster.  

Ik ben zelfs opgegroeid zonder vaste telefoon thuis en toen ik begin jaren 70 trouwde hadden we ook nog geen vaste telefoon, te duur.

Als we al een keer moesten bellen gingen we naar een openbare telefooncel en als we onder werktijd privé een keer moesten bellen, vroegen we dat braaf aan de 'baas'.

In dat licht is het apart om te zien dat een kostenaspect ook toen een rol speelde.

De komende generatie weet niet beter dat mobiele apparaten er zijn. Ze zullen er wel mee moeten leren omgaan want verdwijnen doet die apparatuur niet. Maar ook nu vergeten we soms dat het kostenaspect nog steeds een rol speelt terwijl er ook nog groepsdruk is tegenwoordig.

Er lopen genoeg ouders rond die dit helemaal niet kunnen betalen. Nog los van de discussie of het verstandig is om een kind op de basisschool te voorzien van een telefoon. Dat is zorgelijk. Daarom denk ik dat het binnen de schoolmuren gewoon verboden moet worden zodat iedereen hetzelfde uitgangspunt heeft op school en kinderen leren om met elkaar te communiceren. Helaas ook hier een onzichtbare overheid want dit moet je gewoon landelijk bepalen.

Die telefooncellen hadden overigens een aparte geur binnen. Ik heb ze als kind nog wel meegemaakt in het straatbeeld. Met telefoonboek.

U vraagt wij draaien @Dennis Schreve

Het leuke is dat we er ook heel blij mee waren. Kick-ass Ericsson. En onverwoestbaar, dat ding deed het nog als je er een atoombom op liet vallen.

Ja die bedoel ik @Roy74, ze waren inderdaad onverwoestbaar. Maar een atoombom? Ik weet het niet.

Jeetje. Mijn eerste telefoon (die ik zelf bij elkaar moest sparen) kocht ik in 1999:
 

Ja, ik heb hem nog. Nee, geen idee of hij het überhaupt nog doet…

En voor wat de kids betreft… Tsja… Ik denk dat het heel erg af hangt van de verantwoordelijkheid die (je denkt dat) ze kunnen dragen. Daar is geen specifieke leeftijd aan te verbinden vermoed ik. Mijn oudste (7 jaar) heeft geen telefoon/smartwatch, maar gewoon een "ouderwets” analoog horloge. We spreken altijd af hoe laat hij thuis moet zijn en hij komt (soms een kwartiertje later) eigenlijk altijd op tijd thuis. En als hij ergens heen gaat, dan komt hij dat thuis altijd eerst melden. Dus voor nu geen noodzaak om hem via GPS te volgen. De vraag komt zo nu en dan wel boven tafel, omdat er inderdaad al klasgenootjes zijn die een telefoon hebben. Tot op heden de boot af weten te houden.

Jeetje. Mijn eerste telefoon (die ik zelf bij elkaar moest sparen) kocht ik in 1999:
 

Ja, ik heb hem nog. Nee, geen idee of hij het überhaupt nog doet…

Wow! Dat is een oudje @TijtheMan, een “Libertel”, wat nu tegenwoordig Vodafone heet.

Het grote verschil is met toen en nu is dat je er veel meer mee kunt. Mijn eerste was ook een model waarmee je kon bellen en sms’en, voor 50 cent per sms als ik me dat goed kon herinneren. De smartphones van nu hebben meer mogelijkheden, informatie opzoeken en vooral social media. Hoe mooi dat ook kan zijn, daar schuilt ook een gevaar achter. Een jong iemand is daardoor wel kwetsbaarder en veel makkelijker te benaderen door vreemden. Dan is het gesprek aangaan waar de grens ligt. Wie accepteer je als vriend en wie mag jou volgen? Met wie ga via pb's of dm's in gesprek? Spreek niet af met onbekenden, etc. 

De wereld wordt er niet altijd makkelijker op met technologie. 

PS Dit was mijn eerste, ik vond het geluidje toen zo cool wanneer je het klepje dichtdeed. 

@Alex_P over welke merk en type gsm hebben we het dan? (foto)

Mijn eerste telefoon was een Nokia 6310.

Overigens heb ik in mijn Mercedes SL350 nog altijd een telefoonhouder voor de 6310 echter daar zit een Bluetooth adapter in die de vorm van een 6310 heeft.

Mijn zoon z'n eerste telefoon was deze want hij wilde per se een touchscreen.

@wjb ik zou bijna denken dat Mercedes en Nokia een samenwerking hiervoor heeft gehad. Ik heb veel van die houders gezien bij taxi’s, want ik heb toen bij een taxibedrijf gewerkt. Wat ik daar deed? “Onderhoud”.

Jeetje. Mijn eerste telefoon (die ik zelf bij elkaar moest sparen) kocht ik in 1999:
 

Ja, ik heb hem nog. Nee, geen idee of hij het überhaupt nog doet…

 

En voor wat de kids betreft… Tsja… Ik denk dat het heel erg af hangt van de verantwoordelijkheid die (je denkt dat) ze kunnen dragen. Daar is geen specifieke leeftijd aan te verbinden vermoed ik. Mijn oudste (7 jaar) heeft geen telefoon/smartwatch, maar gewoon een "ouderwets” analoog horloge. We spreken altijd af hoe laat hij thuis moet zijn en hij komt (soms een kwartiertje later) eigenlijk altijd op tijd thuis. En als hij ergens heen gaat, dan komt hij dat thuis altijd eerst melden. Dus voor nu geen noodzaak om hem via GPS te volgen. De vraag komt zo nu en dan wel boven tafel, omdat er inderdaad al klasgenootjes zijn die een telefoon hebben. Tot op heden de boot af weten te houden.

Knap om dan nog de boot af te kunnen houden . Een ander aspect wat ik nog niet gezien heb en wel vaak hoor is dat school tegenwoordig 24/7 door gaat. Als ik de fiets uit de stalling nam en naar huis fietste was de schooldag echt voorbij. De dag erna was een nieuwe dag. Echt afschakelen is daarmee niet meer mogelijk.

Ook apart om te lezen is dat de telefoon wordt gezien als instrument voor veiligheid (GPS, bereikbaarheid) en tegelijk ook als gevaar wordt gezien (idioten die een kind met slechte bedoelingen benaderen).

Ik vraag me ook af het internet (heel laagdrempelig bereikbaar via de smartphone) wel zo goed is voor de ontwikkeling van een kind. Het juiste antwoord opzoeken is iets anders dan zonder directe bronnen samen naar een antwoord zoeken op een vraagstuk. Het dwingt tot creativiteit bij het bedenken van een oplossing en zet die hersentjes actief aan het werk. Kritisch zelf nadenken. Op de basisschool zou dat de bagage moeten zijn die ze mee krijgen. Dat opzoeken leren ze op de middelbare school wel.

De maatschappij is wel een stuk complexer geworden als je er zo over denkt, ook voor een kind.

In ieder geval was die Nokia ook een klassiekertje. Finse degelijkheid. En een mooie bak @wjb. Een all-option met mahoniehouten afwerking zeker 

Maar dit is off-topic. Wel een idee om een huiskamer topic te openen over de klassiekers onder de mobieltjes. Want zoals we lezen in dit topic willen de kinderen van nu een smartie, wij wilden een Nokia met wisselbaar frontje 

De andere gebruikte afbeelding was te groot blijkbaar. De Ericsson T10 dus. 

Als we dan toch nostalgisch off topic zijn voor we terugkeren…

Naast de verwisselbare frontjes was snake dan ook wel een beetje de bedoeling…

https://funhtml5games.com/?play=snake2

En nu weer terug on topic dan maar…