Mijn eerste telefoon was in de jaren 90 een Siemens S6, zie afbeelding:

Ik zei toen tegen mijn vrouw ik ga er even mee naar het dorp en dan moet  jij mij even bellen.

Ik loop door de winkelstraat en mijn vrouw belt mij, maar ik hoor niks. Terug naar huis en vertel dat ik niks gehoord heb, maar terugdenkend, zag ik wel mensen mij aankijken alleen had ik niet door waarom.

Ik was toen al slechthorend en een toestel bij de Primafoon gekocht met trilbatterij en toen kreeg ik goed mee wanneer iemand mij belde.

Mijn eerste telefoon was in de jaren 90 een Siemens S6, zie afbeelding:

Ik zei toen tegen mijn vrouw ik ga er even mee naar het dorp en dan moet  jij mij even bellen.

Ik loop door de winkelstraat en mijn vrouw belt mij, maar ik hoor niks. Terug naar huis en vertel dat ik niks gehoord heb, maar terugdenkend, zag ik wel mensen mij aankijken alleen had ik niet door waarom.

Ik was toen al slechthorend en een toestel bij de Primafoon gekocht met trilbatterij en toen kreeg ik goed mee wanneer iemand mij belde.

 

Je was wel effe het mannetje @JanD met de S6. Wat zouden die mensen gedacht hebben 

edit: thuis geen ruzie gekregen omdat je niet opnam? 

Omdat het een stukje KPN historie is nog eentje off-topic dan: de PTT eigen Pocketline Swing. Was er ook in het Bordeaux rood 

Wie is er niet groot mee geworden.

Héérlijke offtopic berichten, haha! Wil jij alsjeblieft een nieuw topic openen in de Huiskamer @Roy74? 

@MennoG78 van welk merk is dat horloge? En die mag dan ook gewoon mee naar school?

Een klasgenootje van mijn dochter heeft een kids smartwatch en zijn ouders kunnen die ook beheren. Hij woont niet zo ver van school en mag zelf naar school lopen: zij kunnen via de GPS functionaliteit checken of hij daar goed is aangekomen. Daarnaast kunnen ze een focus tijd instellen: tijdens schooluren is dat ding niet te gebruiken (berichtjes verzenden etc).

Op zich wel geinig maar ik vind het zelf nog niet nodig en wat @TijtheMan eigenlijk ook zegt: wil ik haar al opzadelen met zo’n ding? Die verantwoordelijkheid geven?
 

Ik ben het hier helemaal mee eens en ben er ook bang voor dat het niet meer haalbaar is. Die sociale druk en de keerzijde van technologie (die @Alex_P heel goed opnoemt) maakt het er allemaal niet makkelijker op.

Mijn eerste telefoon mocht ik toen ik naar de middelbare school ging, dat is zo'n 20 jaar geleden. Het was een Alcatel waar ik een blauw en een rood frontje op kon doen, wat vond ik het geweldig!

Mijn oudste is 8 jaar en zeurt ook om een telefoon. Hij heeft een tablet waar hij spelletjes en YouTube Kids op mag kijken, maar aangezien hij nog niet alleen op pad gaat, vind ik een telefoon nog niet echt nodig. 

Deze is van ONE2Track werkt echt perfect.

Hij mag hem mee naar school want er zit ook een Schoolmodus op.

Je kan in de software de tijd instellen dat hij op school zit en dan kan hij hem niet gebruiken alleen tijd en datum.

Simkaart zit ook op KPN netwerkt hier is express voor gekozen voor beste dekking ;)

Ik moest toen ik naar de middelbare ging van Zevenbergen met de trein naar Dordrecht voor school. Toen kreeg ik mijn eerste mobieltje (Nokia 3310) met een prepaid kaartje en €10,- beltegoed. Dat tegoed was na een jaar verlopen want ik gebruikte het nooit, dus mijn moeder vulde het dan weer aan en was blij dat ik zo weinig met dat ding deed. 

Ik dacht ook altijd, voordat je naar de middelbare gaat is een mobiel echt niet nodig, maar ik merk dat kinderen steeds jonger een toestel krijgen. Dan denk ik ook, wat als ik ouder zou zijn en mijn kind zit in een klas waar iedereen een telefoon heeft? Dan val je ook overal buiten en dat wil je ook niet. 

Ik vind het lastig. Toen ik docent was zag ik ook hoe vaak studenten op hun telefoons zaten tijdens de les en hoe erg het ze afleidde. Dat gaven ze zelf ook aan. Als docent is het ook niet te doen om er steeds op te handhaven, want dan ben je de halve les bezig.

Ik zou zeggen, prepaid met semi-goedkoop toestel als ze naar de middelbare gaan. Als ze een duurder toestel of abonnement willen, dan moeten ze daar aan meebetalen. Duidelijke regels over het gebruik ervan ook en ook zelf het goede voorbeeld geven. Als je zelf constant op je telefoon zit is het logisch dat je kind dit ook normaal gaat vinden en er interesse in krijgt. 

Ik vind het lastigggg allemaal. Maar dat zijn mijn hersenspinsels. 

Ik las dit van de week en zie deze collectieve afspraak helemaal zitten:

https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/nederland/artikel/5388327/mobiele-telefoons-basisscholen-ierland-greystones

Ik zie dat ook zitten. Maar ik ben bang dat wij dat hier in ons land nooit en te nimmer voor elkaar gaan krijgen...

Inderdaad omdat het slappe hap is in dit land. Ik zou geen docent willen zijn in dit land. In het algemeen polderen we ons suf. Dat iedereen er een mening over mag hebben vind ik goed maar iemand zal moeten zeggen: dit is de beslissing en klaar. Ik hoor enkele ouders al zeggen “maar mijn kind heeft er recht op”. In vervlogen tijden liepen kinderen in hetzelfde tenue rond op school. Misschien schiet dat ook te ver door maar het principe dat ieder kind dezelfde uitgangspositie heeft is naar mijn mening cruciaal. Telefoons binnen de schoolmuren zorgt voor tweedeling omdat niet iedere ouder deze kosten kan dragen. Daarnaast lijkt het me dramatisch voor een docent om te handhaven. Een les is wat anders dan handhaven. Concentratie is de voorwaarde.  Juist om docenten te ondersteunen zou onze landelijke overheid hier dwingend beleid voor moeten afvaardigen.

Amen @Roy74 

Dat denk ik ook niet… Precies om de reden die Roy74 al benoemde: ouders die van mening zijn dat hun kind er recht op hebben of vinden dat zij dat zelf mogen bepalen (waar ook een zekere kern van waarheid in zit, maar kijk naar het grotere plaatje).

Tijdens mijn zoektocht naar een Vaderdag-cadeau, kwam ik deze tegen:
 

Ook wel een idee, hè?! 

Dat denk ik ook niet… Precies om de reden die Roy74 al benoemde: ouders die van mening zijn dat hun kind er recht op hebben of vinden dat zij dat zelf mogen bepalen (waar ook een zekere kern van waarheid in zit, maar kijk naar het grotere plaatje).

Tijdens mijn zoektocht naar een Vaderdag-cadeau, kwam ik deze tegen:
 

Ook wel een idee, hè?! 

@Shyrin_ ga jij die Phone Locker kopen?

Die is eenvoudig te omzeilen door een smart Watch met multisim (natuurlijk bij KPN) aan te schaffen 

Toys and boys

Op mijn 17de had ik mijn eerste mobieltje met een heel halfuur accuduur! Daarmee kon mijn moeder me bellen toen ik op mezelf ging wonen  Vervolgens heeft het nog een tijdje geduurd totdat ik altijd een telefoon op zak had haha. 

Kon zijn dat het wat eerder was… Maar toen maakte ik er echt geen gebruik van Tegenwoordig zou ik een smartphone op de overgang naar de middelbare geven met een forse MDM toegepast op ‘t apparaat. 

Ik ben er ook bang voor, maar heb een sprankje hoop: er wordt gesproken over een mogelijk landelijk verbod… en dat willen ze duidelijk hebben vóór het einde van de zomervakantie .

https://nos.nl/l/2481424
 

Nu nog het woordje dringend veranderen in dwingend en de schoolleiding kan zonder discussie telefoons verbieden in het klaslokaal.

Mijn 1e mobieltje, nou ja draagbaar zou een betere benaming zijn

Motorola Micro Tac classic (NMT900)

8 uur standby, max 1 uur gesprekstijd.

Abo meer dan 30 gulden p/m als ik me goed herinner, gesprekken ong 2 gulden per minuut.

Je bent mij net voor, @Roy74 
Ik vind het wel reuze laf, ik bedoel jammer, dat ze voor een richtlijn gaan die heel goed gemonitord gaat worden… ga direct voor een wettelijke regel! Klaar, geregeld en dóór!

Een Motorola Micro Tac classic (NMT900)… dat was een dikke draagbare unit @Dutchie61! 

Ik was aan het werk vanmorgen en kreeg de melding op de app. Ik moest meteen aan dit topic denken. Inderdaad, zorg nu gewoon eens voor duidelijkheid.

Overheid maakt de wet
Schooldirectie leeft de wet na
Docenten geven les
Leerlingen volgen de les

Het woordje dringend zal op menig school gelezen worden als “het hoeft niet en dan hoef ik de confrontatie niet aan”. Het resultaat is dat de docenten wederom politieagent mogen gaan spelen in plaats van les te geven, en de confrontatie met de ouders ook nog eens aan mogen gaan.

Iedereen kan toch wel bedenken dat een trillende telefoon voor afleiding zorgt in een klas.
 

Toevallig vandaag aan terug gedacht, mijn eerste Nokia kreeg ik volgens mij in groep 8. Mocht daar niks mee doen behalve me ouders bellen in noodgevallen. 
 

Toen ik in de 2e klas van de middelbare zat kreeg ik me eerste smartphone. Waarschijnlijk is me liefde voor KPN daar begonnen (afgekocht) want mijn school zat toen in een speciaal traject en de gehele eerste en tweede klassen kregen een gratis HTC WildFire S vanuit KPN inclusief €120 beltegoed. Had iets met digitalisering te maken en we zouden ook leer apps krijgen welke we in de lessen gingen gebruiken. Dat laatste is er alleen nooit van gekomen dus het was een leuk kado.

Eens. Het zal door menig leerling (en ouders) uitgelegd worden als " het is geen verbod dus kan ik 'm toch lekker meenemen".

Katana321 schreef:

Eens. Het zal door menig leerling (en ouders) uitgelegd worden als " het is geen verbod dus kan ik 'm toch lekker meenemen".

Ik zou ook absoluut willen dat mijn kinderen (als die nog schoolgaand zouden zijn) hun mobiele telefoon meenemen. Daarmee zijn ze immers bereikbaar en kunnen ze je ook bellen of appen als ze je nodig hebben. En dat laatste was nu het hele idee achter het geven van een mobiele telefoon op het moment dat ze naar de middelbare school gingen immers vanaf dat moment moesten ze ineens een flink aantal kilometers fietsen.

Ook hier ben ik het mee eens. Maar dan zouden leerlingen hun mobiel wel in het kluisje moeten leggen. En wat gebeurt er als een leerling de mobiel toch in de klas meeneemt? Mag de docent 'm dan in beslag nemen? Daar zal de discussie ontstaan, ben ik bang. 

Volgens mij gaat de regelgeving dan ook over gebruik van de telefoon in de klas. Buiten de klas is verbieden denk ik onmogelijk en ook onnodig. Al blijft het triest als kinderen niet mee kunnen doen als ouders een telefoon niet kunnen betalen.

Wat ik me wel afvraag soms is hoe ik in hemelsnaam groot geworden ben zonder de telefoon. Ik moest ook een stuk fietsen naar school en later moest ik met de trein. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik mijn ouders onmiddellijk nodig had voor iets. Dat bewaarde je gewoon voor thuiskomst. De eettafel was de plek waarbij iedereen de dag kon bespreken (inclusief preek indien nodig ). En ‘s avonds was de deal, voor het donker thuis of vooraf laten weten waar je was.

Ik snap dat we niet meer in de 80’s leven maar mijn punt is dat we wellicht makkelijk met noodzakelijk verwarren. Misschien maken we het de jongere generatie ook wel iets te makkelijk allemaal en is het ook wel eens goed dat je ouders niet altijd bereikbaar zijn om problemen op te lossen.