In Winschoten wordt glasvezel aangelegd. Een zeer uitvoerige logistieke operatie waarbij in iedere straat het trottoir, fietspad of wegdek opengebroken wordt voor het leggen van de oranje wonderkabel die een sneller en stabieler internetverkeer moet bewerkstelligen.
En, wonder boven wonder, de straat waar mijn vrouw en ik wonen is één van de eerste straten die aangepakt wordt. Een uitgebreide communicatie ging vooraf aan het moment dat de glasvezel ons huis werd binnengebracht. Alle voorgaande stappen werden ruim van tevoren keurig aangekondigd: de plaatsbepaling van de kabel en het ‘glasvezelkastje’, het doorvoerpunt door de gevel, het opbreken van de straat, het leggen van de kabel naast ons huis, onder de bestrating door, en het binnenbrengen van de kabel door de buitengevel. So far so good...
‘Even kijken of we een signaal hebben’ zei de monteur toen hij op 2 mei het glasvezelkastje naast de modem aangebracht had. Telefonisch had hij contact met een collega op afstand die de supersnelle verbinding kon doormeten. ‘Nee!’, was de droge constatering. ‘Er moet nog iets omgezet worden. Eind deze week, begin volgende week wordt de glasvezelverbinding geactiveerd.’
Na twee weken radiostilte werd ik op maandag 16 mei tijdens mijn werk gebeld. Ik kon niet opnemen, maar er volgde een SMS-bericht én een mail van de KPN met de volgende tekst:
‘U hebt een bestelling bij ons gedaan. Om uw internet klaar te maken, hebben we extra gegevens van u nodig. We hebben u gebeld, maar helaas niet bereikt.
Bel ons binnen 7 werkdagen
Zonder deze informatie kunnen wij uw bestelling niet afmaken. (...) Als wij binnen 7 werkdagen niets van u horen, dan moeten wij de bestelling helaas annuleren.’
Die laatste opmerking deed mij onmiddellijk naar mijn telefoon grijpen. Tussen de middag belde ik het vermelde nummer van de KPN. Er ontspon zich het volgende gesprek: ‘Mag ik uw postcode en huisnummer?’ ‘Ja. Volgens mij gaat het over het activeren van de glasvezel.’ ‘Ja, dat klopt. Op 9 mei is er een monteur bij u aan de (dichte) deur geweest en als het goed is heeft die een kaartje achtergelaten.’ ‘9 mei? Zonder afspraak? Vreemd! En nee, geen kaartje!’ ‘Ik verbind u door met Glaspoort, het bedrijf dat de glasvezel voor ons aanlegt.’
‘Met Glaspoort. Mag ik uw postcode en huisnummer? O, maar u staat in de planning ver weg, héél ver weg! Een mail van de KPN? Nee, die is niet van ons! Daar weten wij niks van. En er is 9 mei een monteur bij u aan de deur geweest? Dan verbind ik u door met de aannemer!’
‘Mag ik uw postcode en huisnummer? Ja, u staat inderdaad in de planning héél ver weg! 2 mei zegt u? En 9 mei een monteur aan de deur? Ik schrijf het even op en dan vraag ik een collega die nu net aan het lunchen is, die weet hier meer van. Ik bel u zo dadelijk terug!’
Niets!
De volgende dag opnieuw KPN gebeld. ‘Mag ik uw postcode en huisnummer? Ja, maar u staat voor 30 september pas in de planning. Oh, u heeft een mail gekregen? Ik verbind u toch even door met Glaspoort.’
‘Mag ik uw postcode en huisnummer? Héél ver weg! Ja, 30 september!’ ‘Geldt dat alleen voor ons, of...?’ ‘Even kijken... Nee, er is nog nergens in uw buurt een actieve aansluiting! Die monteur op 9 mei? Die wilde vast de status van uw aansluiting opnemen, maar eigenlijk staat dat ook allemaal hier in ons systeem! Heeft u trouwens ook al van uw provider zo’n kastje gekregen om het digitale signaal om te zetten? Nee? Ziet u wel? U bent nog lang niet aan de beurt!’
Kastje?
‘Met KPN. Mag ik uw postcode en huisnummer? Een kastje voor tussen het glasvezelkastje en uw modem? Dat gaat toch gewoon met de rode kabel? U heeft in totaal al vijf kwartier gebeld en bent nog geen steek verder? Vervelend! Ja, nee, 30 september staat in het systeem! Graag gedaan, hoor!’
Twee dagen later. Een voicemailbericht via de vaste telefoon thuis: ‘Met Theresa van KPN Netwerk. Wij hebben u gebeld voor het activeren van uw glasvezelaansluiting. Zou dat morgen kunnen? Wilt u ons even terugbellen?’
Hè???
‘Met de afdeling planning glasvezelaansluitingen van KPN Netwerk. Mag ik uw postcode en huisnummer? Morgenmiddag? Ja, dat kan! U wilt graag aan het begin van de middag? Ja hoor, ik zoek in het systeem even een monteur erbij. Eén uur, half twee. Ik zet het erin!’
Vrijdag 20 mei, half drie: ‘Met de afdeling planning glasvezelaansluitingen van KPN Netwerk. Mag ik uw postcode en huisnummer? Geen monteur? Ik zal ‘m even bellen, ogenblikje. Hij is over een half uur, drie kwartier bij u. Begin van de middag zegt u? Hier staat tussen twaalf en vijf! Het is niet de schuld van de monteur hoor, die ligt keurig op schema!’ ‘Mevrouw, ik moet om half vier weg! En als de monteur dan niet klaar is zet ik ‘m gewoon buiten de deur!’
Tien over vier. Ik kom weer thuis van mijn afspraak en arriveer tegelijk met de monteur. ‘Vijf minuutjes werk!’ In twintig minuten wordt de aansluiting doorgemeten en geactiveerd. Over het glasvezelkastje schuift de monteur een extra modem. Hij vertrekt met de volgende mededeling: ‘Als het middelste lampje continu groen gaat branden trekt u de oude internetkabel uit uw modem en sluit u de rode kabel aan en dan is het helemaal geregeld!’
Heerlijk!... Toch?
Om half zeven knippert het groene lampje nog steeds... Als ik later mijn mailbox open valt mijn oog op een ‘afspraakbevestiging’ van KPN Netwerk met de volgende tekst:
‘KPN Netwerk heeft u nog niet op het glasvezelnetwerk kunnen aansluiten. Daarom hebben we een monteursafspraak gemaakt op 30 mei 2022. Onze monteur start tussen 08:00 en 10:00 uur. De eindtijd kan dus later zijn dan 10:00 uur. De monteur is ongeveer 1 uur bezig, maar voor de zekerheid plannen we 2 uur in. Zorg alstublieft dat u aanwezig bent.’
Komende maandag maar even weer bellen met KPN Netwerk. ‘Mag ik uw postcode en huisnummer?’...
Ineens moet ik aan het ouderwetse engelenhaar uit de kerstboom denken. Hele bossen met dunne draadjes glasvezel. Het knisperde heel mooi als je het tussen je vingers heen en weer bewoog. MAAR JE KREEG ER VRESELIJK JEUK VAN!